Dagdroom
Jij mag mijn Medische Noodzaak voor Nexium wel hebben.
“En dat is dus het probleem. De apotheek mag maar een beperkt aantal merkmedicijnen ten laste van de zorgverzekeraar afleveren. Nu stapt niemand van die Medische Noodzaak af, maar er komen wel steeds nieuwe mensen die aanspraak op een MN willen maken. Kort gezegd: de apotheek heeft geen ruimte meer om mij die Medische Noodzaak toe te kennen.”
“Oh dat is vervelend zeg, ik zou niet weten wat ik zonder mijn Nexium, Lipitor en Olmetec zou moeten.”
“Daar belde ik jou dus voor. Ik meende mij te herinneren dat jij voor drie medicijnen een MN hebt. Zou ik er dan niet één van jou mogen? Als jij afstand doet van één, dan kan ik die van mij krijgen.”
“Jemig, daar vraag je me wat. Straks krijg ik er allemaal ellende van.”
“Maar jij hebt er DRIE Geert en ik NUL. Lijkt mij niet helemaal eerlijk.”
“Ik vind dit lastig. Het gaat net zo goed met deze medicijnen.”
“Maar IK kon drie dagen mijn bed niet uitkomen!”
(ongemakkelijke stilte …)
“Vooruit, je mag mijn MN voor Nexium wel hebben.”
“Topgozer ben je Geert! Fijn, bedankt! Ik bel direct de apotheek dat we het onderling hebben geregeld.”
Verplicht verzekerden in dit land hebben gewoon een wettelijk recht op verkrijging van ieder in Nederland geregistreerd middel. Merk of generiek. De verzekeraars mogen er echter voorwaarden aan stellen. Maar verbieden niet. Apothekers behoren dat wettelijk recht te respecteren. Zij mogen gewoon ieder geregistreerd middel afleveren ten laste van de verzekeraar. Dit is een zaak van de onderhandelaars van die apothekers. Dat zij lak hebben aan het wettelijk recht van verplicht verzekerden is het probleem van de apothekers. En die mogen niet onderhandelen! Ze mogen wel afleveren, maar mogen niet onderhandelen. Dan krijg je dit soort dagdromen ten laste van de verplicht verzekerden.