Afwijkend merk

Laatst gingen mijn man en ik met onze dochter fietsen in Park de Hoge Veluwe. Online kun je een toegangsbewijs voor het park kopen. In het park zelf staan overal gratis witte fietsen die je kunt lenen om het park te verkennen. Dit klinkt als een gezellig gezinsuitje, ware het niet dat het lijkt dat mijn man overal een wedstrijdelement in ziet en vaak honderd meter voor mij fietst. Mijn eigen ‘winkansen’ schatte ik dit keer nog lager in, omdat ik zwanger ben. Daarom besloot ik bij aanschaf van de toegangsbewijzen een elektrische fiets à €12,50 voor mezelf te reserveren. Voor dit bedrag kreeg ik een blauwe fiets met zeven versnellingen, handremmen, een slot én een droge rug. Ik was immers degene die behoefte had aan iets anders dan het standaardaanbod. Logisch dat ik daar iets extra’s voor moest betalen.

Laat ik nu een parallel trekken naar de apotheek: de patiënt betaalt premie (het toegangsbewijs) en de zorgverzekeraar biedt voor die prijs een zorgpakket aan waarbij voor geneesmiddelen merksturing geldt (de witte fiets). Nu zijn er veel patiënten die menen dat deze ‘witte fiets’ niet goed genoeg voor hen is. Maar hen vragen zelf voor het afwijkende merk (de blauwe fiets) te betalen, dat wordt dan ineens heel bizar gevonden en leidt soms tot hevige discussies.

Ik had die €12,50 bij nader inzien moeten aanvechten bij de fietsenman: “Ik heb een briefje van mijn verloskundige  waarop staat dat een blauwe fiets beter is voor mijn gezondheid en huwelijk.”