Complimentjes

Vele liters organische oplosmiddelen worden hier gebruikt; veiligheid boven alles dus! Zijn de zuurkasten leeg en de afvalvaten dicht? Moeten we nog extra methanol halen?

De laatste studenten druppelen ondertussen de zaal uit en zeggen gedag. Opgelucht dat het practicum erop zit, denk ik. Nu kunnen ze gaan leren voor het tentamen. Terwijl ik zo bezig ben zie ik een groepje studenten aan het eind van de zaal; die waren toch al klaar met opruimen? Ze kletsen wat, scrollen op hun mobiel en lijken geen haast te hebben. Eentje lijkt om onduidelijke redenen haar etui te reorganiseren. Als dit klaar is, ritst ze haar rugzak dicht en komt mijn kant op.

“En, is het allemaal een beetje gelukt vandaag?” vraag ik. “Nou, mevrouw”, (oeiii … dat went nog niet echt) “eigenlijk wou ik u even bedanken voor het practicum”, begint ze verlegen. “Oh, wat leuk om te horen!”, zeg ik, een beetje van mijn stuk gebracht. De andere twee studenten komen nu ook bij ons staan en vallen haar bij: “Ja, het was echt zo fijn om weer gewoon practicum te mogen doen in plaats van online les! Heel erg bedankt. En het was ook super goed georganiseerd allemaal. Ondanks de anderhalve meter. We hebben veel geleerd.”

Ik moet zeggen, dat geldt ook voor mij. En er gaat niets boven complimentjes, zo nu en dan!