Voorstelbaar

Want, zonder details te kennen, kon ik het me best voorstellen. Je zit middenin je week beldienst, de dag was chaotisch en je moet óók nog boodschappen doen. Je schrijft vlug je lijstje op het papier dat het dichtste bij je ligt en sleept jezelf naar de supermarkt. Snel pak je alles, oh daar belt het ziekenhuis. Al bellend reken je af, pak je je tas in, en laat je het briefje per ongeluk liggen … Zoals het hoort? Nee. Voorstelbaar? Ja.

Deze week had ik weer medelijden. Je hebt de belangrijke taak om middenin een crisis zo snel mogelijk de eerste stappen richting kabinetsformatie te maken. Je hebt twee dagen lang met zeventien lijsttrekkers gepraat, vandaag is een belangrijke dag. De GGD belt. Wat? Positief getest op corona, nee! Zo snel mogelijk weg, je wil niet dat mensen door jou besmet raken. Je pakt je spullen bij elkaar, want het proces moet dan maar vanuit huis door, en maakt dat je wegkomt. En in die haast had je per ongeluk je papieren niet de juiste kant op gedraaid. Zoals het hoort? Nee. Voorstelbaar? Ja.

En de journalist die daadwerkelijk vertrouwelijke informatie wereldkundig heeft gemaakt? Daar hoor je niemand over. Voorstelbaar? Ik vraag me af wat er was gebeurd als hij het winkelwagentje in 2019 had gevonden.