Zorg ontregelen
De praktijk is dat menig preferente inhalator niet leverbaar is.
O ja, zegt de arts, ik wil ook een verblijfskatheter aanbrengen. U voelt de bui al hangen; meneer zit bij een verzekeraar die dat landelijk heeft ingekocht. Die leverancier heeft wel een spoedregeling, maar zelfs dan zal die katheter er nooit op tijd zijn. Lag er vroeger voorraad in de apotheek – “loop maar even mee naar het magazijn” – dat wordt steeds minder.
In een coronajaar verwacht je weinig grote beleidswijzigingen. Maar dat is niet overal het geval. Lokale samenwerking in eerste en twee lijn wordt door enkele verzekeraars op alle fronten tegengewerkt. Een longformularium, stoppen met roken, zinnig gebruik van kunst- en hulpmiddelen, goede samenwerking met de dienstapotheek; allemaal dossiers waar uitsluitend naar de centen is gekeken. Zonder enige input uit de praktijk lijkt het, men neemt ‘ontregel de zorg’ wel erg serieus.
De praktijk is dat menig preferente inhalator niet leverbaar is, inhalatie-instructies in COVID-tijd een uitdaging zijn en de levering van verbandartikelen vaak vertraging oploopt door overbelasting van pakketdiensten.
Lees de jongste kamerbrief van de Minister over de voortgang van het geneesmiddelenbeleid en weest gerust; alles gaat gewoon door en nog versneld ook! Regeerakkoord moet worden gehaald en de Covid 19 pandemie heeft laten zien dat e-Health, kluissystemen en bezorgen wat maar bezorgd kan worden prima kan. Ook scheiding van zorg en handel is mogelijk. Dankzij Covid 19. Het regelen van de zorg kent geen grenzen bij de beleidsmakers en daarmee ook de ontregeling van diezelfde zorg. Deze munt heeft immers twee kanten. En de smalle kant wordt daarbij vergeten: degenen die digibeet waren, zijn of worden. De individuele maat is al zoek en dat wordt alleen maar erger. Lees die brief. Evidence Based Beleid bestaat niet!