Ons vak

Tijdens een van de sessies deden we een oefening: “leg in een korte pitch uit wat ons vak precies inhoudt”. Dit bleek lastiger dan gedacht. De volgende pitch kreeg de meeste bijval uit de zaal: “Als ziekenhuisapotheker word ik gebeld als iemand op de SEH binnenkomt na een overdosering met geneesmiddelen. Ik geef dan advies, wat de beste behandeling is.”

Dit klopt misschien wel, maar ik schrok er toch een beetje van. Is dit echt representatief voor wat we de hele dag doen? Reken maar even met me mee: stel dat ergens tien (ziekenhuis)apothekers werken, en één van hen is de hele dag bezig met behandeladviezen bij intoxicaties (hopelijk een overschatting), dan bestaat 90% van ons beroep dus uit andere dingen. Is het verstandig om deze ene taak zo uit verhouding te trekken? Doen we daarmee onszelf ook niet tekort?

Natuurlijk is toxicologie een heel boeiend, spannend en verantwoordelijk onderdeel van ons beroep. Misschien willen we dit vaker doen. Maar ik zou willen voorstellen dat we in de pitch dichter bij onszelf blijven. Bij mij is dat: ”In de ziekenhuisapotheek maken we medicijnen, die niet te koop zijn. In ons lab testen we die op kwaliteit en veiligheid, voordat ze naar de patiënt gaan.” (En ja, ik geef daarnaast ook wel adviezen bij intoxicaties.)