Help

Hij heeft zoveel medicatie ingenomen dat bewaakte opname noodzakelijk is, blijft een nacht in het ziekenhuis, wordt overdag beoordeeld door de psychiatrie, die laat hem naar huis gaan, waar hij vervolgens opnieuw medicatie inneemt om zich in de avond weer op de SEH te presenteren.

Maar waarom mag hij toch steeds naar huis, hebben we al enkele malen aan de psychiaters gevraagd. Kennelijk zou een acute opname hem niet helpen en moet hij wachten op ambulante begeleiding (wachtlijst: tijd onbekend). Hiermee wordt het dus ook acceptabel gevonden dat hij zichzelf tot die tijd steeds opnieuw in gevaar brengt door, niet geringe, intoxicaties. En blijkbaar vinden we het ook geen probleem dat de acute zorg en zorgverleners in ons ziekenhuis herhaaldelijk worden belast. Want hij was niet de enige patiënt op de ic waarover de arts en ik die nacht contact hadden …

Uiteraard zetten we onze frustratie opzij en bespreken we hoe we hem weer door deze nacht kunnen tillen. Maar fijn voelt dit niet. Was dit nou echt nodig? Is de zoveelste ic-opname nou echt beter voor hem dan toch een spoed-ggz-opname? Faalt het zorgsysteem niet gewoon voor deze meneer?

Morgen gaat hij zeker weer naar huis. Voor hoelang deze keer is afwachten. Afwachten, tot hij weer om hulp roept.