Verbijstering

De media meldden dat BENU Apotheken nog niet hadden getekend met enkele grote zorgverzekeraars en dit vervolgens hadden gecommuniceerd met hun patiënten. “Hoe kan het dat ze over de rug van patiënten hun eigen zakken willen vullen?”, werd geroepen. Alsof wij alleen voor het geld zorgverleners zijn geworden.

Wat me echter nog meer verbaast in het hele spel van contractering, is dat blijkbaar mogelijk is dat contractonderhandelingen nog lopen in de periode dat patiënten moeten kiezen voor hun zorgverzekering van het komende jaar. De enige duidelijkheid die de verzekerde op dat moment heeft is dat de premie weer omhoog gaat. Wie aan jou welke zorg gaat leveren, wordt nog aan de onderhandelingstafel uitgevochten.

Hoe kunnen patiënten een weloverwogen beslissing nemen als niet alle kaarten op tafel liggen? Als zij niet weten of de zorgverlener van wie zij altijd gebruikmaken wel of geen contract gaat afsluiten? Op dit moment lijkt het alsof mensen in deze onzekerheid eerder geneigd zijn vast te houden aan hun zorgverzekeraar dan aan hun vaste zorgverlener.

Moeten we niet verplichten dat minimaal een maand voordat mensen hun keuze kunnen maken op zijn minst duidelijk is wie de gecontracteerde zorg mag leveren? Ik hoop dat dan meer patiënten geneigd zijn te kiezen voor hun vertrouwde zorgverlener dan voor een financiële intermediair voor +/- € 3 per maand extra.