Columns
Werkplezier
Misschien denken we soms te moeilijk.
Als je goede zorg wilt verlenen, moet je goed voor jezelf zorgen. Dat geloof ik oprecht, al worstel ik er zelf soms mee en velen met mij, vermoed ik. Hoe bewaak je als apotheker het werkplezier van jezelf en dat van je team, te midden van medicatietekorten en frustraties van patiënten? Verwachtingenmanagement: op die vraag heb ikzelf ook nog geen sluitend antwoord.
Loket
Onderscheidende vermogen in de zorg tonen.
Wat doe je als iemand je op een feestje aanspreekt over zijn of haar geneesmiddelen? Waarschijnlijk stel je je als apotheker behulpzaam op, je verdiept je in zijn of haar situatie en je denkt mee richting een oplossing.
Pandemielessen?
Budget voor pandemische paraadheid geschrapt in hoofdlijnenakkoord.
Vorig jaar schreef ik een column met de titel ‘Pandemielessen’. Nu opnieuw, maar helaas met een vraagteken erachter.
Post-vakantie
Het is zaak even te focussen op de juiste dingen.
Nu de vakanties zo zoetjesaan voorbij zijn, is het weer tijd de balans op te maken. Het schooljaar gaat van start met nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen. En het werkende leven?
Rijk netwerk
Eén telefoontje verder en we hadden direct ons antwoord.
Op dit moment telt de KNMP ruim 5500 leden, allemaal apothekers, allemaal collega’s van elkaar. Wanneer ik bedenk met hoeveel van deze leden ik nu echt samenwerk, schrik ik toch wel. Als het om intensieve samenwerking gaat is het aantal collega’s, denk ik, op twee handen te tellen. Dat is toch wel een heel klein aantal ten opzichte van het totaal aantal collega-apothekers.
Samen beslissen
Vlak voor zijn dood benoemde hij dat hij zo’n spijt had.
Vorig jaar mei had mijn oom pijn rond zijn maagstreek. Bij nader onderzoek bleek hij Helicobacter Pylori-positief te zijn. Na afronding van de kuur waren de klachten echter niet verminderd. Vervolgonderzoek wees uit dat de vernauwing op de slokdarm een tumor was. Chemo, radiotherapie en een OK volgden.
Spiegel
Ik krijg een brok in mijn keel.
Bericht van de huisarts: “Meneer T is uitbehandeld. Hij is aan ons overgedragen voor een palliatief traject.” Een dag later staat de echtgenote aan de balie. Ik ken haar en steek haar een hart onder de riem; ze schiet een beetje vol. Ik krijg een brok in mijn keel. Twee weken later zie ik de recepten: morfine, midazolam en kathetermateriaal. Dat is snel.
Artsenij
Stukje praktische productkennis is verloren gegaan.
Ooit in het historisch archief van het Pharmaceutisch Weekblad gesnuffeld? Zo niet, vooral eens doen! Het is fascinerend om te lezen hoe onze vakgenoten in het verre verleden farmacie bedreven. In de oude publicaties komt tevens geregeld een onderwerp terug dat we helaas uit het oog zijn verloren: artsenij.
Voertaal
We kiezen vaak voor Engelse termen.
“Zal ik je de invite voor de call forwarden om de objectives en key messages van deze content te alignen?” Zomaar een zin om een collega te betrekken bij een project, om een stuk tekst over een geneesmiddel van goede kwaliteit te voorzien.
Trotse moeder
De kunst van het loslaten.
Geneesmiddelen hebben veel goeds gebracht en zijn voor vele patiënten onmisbaar en soms levensreddend. Maar het is goed dat er ook steeds meer onderzoek gedaan wordt bij geneesmiddelen of het ook minder (lagere dosis, korter, of zonder) kan. En dat er naast startcriteria ook meer stopcriteria komen. Maar gemeengoed is dit nog lang niet.
AI: geen grapje
Ondanks alle voordelen is het niet allemaal rozengeur en maneschijn.
Laatst stond ik in de apotheek, oog in oog met een glimmende nieuwe assistent: AI. Nou, ik kan je vertellen, die neemt zijn werk bloedserieus. Terwijl ik nog op zoek was naar de juiste la voor de diclofenac, had AI al drie patiënten geholpen, hun recepten geanalyseerd en een kopje koffie gezet.
Wet overtreden
Ik voel wel wat voor een rol als ‘samenwerkende voorschrijver’.
Vandaag was ik aanwezig bij een van de districtsledenbijeenkomsten van de KNMP. Het was een inspirerende sessie waarin passende zorg in tijden van schaarste centraal stond. Een van mijn eyeopeners was dat we als apothekers dagelijks de wet overtreden.
Maatschappelijke stage
‘Goed idee voor onze volksvertegenwoordigers.’
De beoogde coalitie wil de maatschappelijke dienstplicht afschaffen, hoorde ik. Hoewel ik niet wist dat deze ooit ingevoerd was (NB: het is vrijwillig, dus niet veel ‘plicht’ aan), lijkt het me een uiterst goed idee om dit juist verplicht in te voeren voor onze gekozen volksvertegenwoordigers. Een bepaalde periode actief zijn in verschillende maatschappelijke sectoren, voordat ze plaats mogen nemen in de Eerste of Tweede Kamer en over deze sectoren mogen beslissen. Met voor woordvoerders zorg uiteraard een stage in een ziekenhuis.
Pretpillen
Ik zie ook geen enkele aflevering -afil in zijn historie.
“Dag mevrouw, ik kom voor die blauwe pretpilletjes.” Ik vraag de heer zijn geboortedatum en moet tot mijn ongemak concluderen dat er niets klaarstaat. Ik beken, ik vind alles rondom erectiestoornissen en geslachtsdelen ongemakkelijk. Ik kan er niets aan doen, preuts aangelegd denk ik. Gelukkig kan ik niet zichtbaar blozen, maar ik voel mijn oren al een beetje warmer worden. “Sorry meneer, er staat niets klaar en ik heb ook geen herhaalrecept.”
Ondergesneeuwd
De apotheker verdient een plek op het podium.
In het rijkgeschakeerde theater van de gezondheidszorg, waar de schijnwerpers vaak gericht zijn op artsen, vinden we de apotheker soms in de coulissen, onzichtbaar doch onontbeerlijk. Talloze voorbeelden komen in mij op waaruit het eerdergenoemde blijkt. Het D66-wetsvoorstel Voltooid Leven illustreert scherp hoe onze rol kan vervagen tot een voetnoot in het bredere gezondheidszorgdebat. De rol van de apotheker werd gereduceerd tot louter geneesmiddelenleverancier.
Privacy
Het viel me op hoe goed ik elk ander gesprek aan de balie kon horen.
Toen ik recent als patiënt in de wachtruimte van de apotheek stond, ging het begrip privacy door mijn hoofd. Terwijl de apotheker bezig was met een inhalatie-instructie, viel het me op hoe goed ik het gesprek en elk ander gesprek aan de balie kon horen. Ook al wilde ik dit negeren en ieders privacy respecteren, de gesprekken trokken toch de aandacht.
MediMama
In de app staan bijna tweehonderd verschillende middelen.
Onlangs kreeg ik heerlijk nieuws van mijn dochter. Ik heb al twee prachtige kleinzoons. Ik vermoedde dat het daarbij zou blijven, maar dit jaar word ik – als de zwangerschap goed verloopt – voor de derde keer oma. Ze wilde het eigenlijk nog niet vertellen, maar was zo misselijk dat ze hulp nodig had. Begrijpelijk als je al twee drukke handenbinders hebt rondlopen. De misselijkheid was behoorlijk heftig, dus was ze op zoek naar wat je veilig kunt gebruiken tijdens de zwangerschap. En dan belt ze haar moeder …
Helemaal on fleek
Straattaal.
Ik heb reclames altijd een intrigerend medium gevonden. Stiekem hebben ze ook een grote invloed op ons dagelijks leven. Want wie is er niet groot mee geworden of heeft er zelfs vleugels van gekregen? Ook onze overheid beheerst de kunst om zo met het volk te communiceren: ‘Leuker kunnen we het niet maken - wel makkelijker’ is een goed voorbeeld.
Zorginfarct
Veel onbegrip en verbazing over hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Als je de analisten moet geloven zit het zorginfarct er echt aan te komen; niet ver weg, maar zelfs al over vijf of tien jaar. Niet alleen de betaalbaarheid, maar ook de beschikbaarheid van zorg is een dreigend probleem. Over beschikbaarheid van zorg kunnen wij apothekers nu al meepraten.
#Mood
Na een moeizaam consult gingen we onvoldaan uit elkaar.
Hoe voelt u zich na een paar nachten niet goed slapen? Door stress, kinderen, ziekte, dienst? Sommige mensen (op wie ik jaloers ben) functioneren prima op vier uur slaap in een nacht. Helaas ben ik niet een van die mensen en ben ik na enkele van deze nachten niet op mijn aller gezelligst.