Columns
Döner
Ons probleemoplossend vermogen kent geen grenzen.
En jij gelooft dat?
Menig patient ziet de specialist als afvaardiging van Onze Lieve Heer.
Het was tijdens de “omruilweken” van de ranitidine. We hadden snel, voor sommige artsen iets te snel, een plan met een omzettingslijst klaar. Soms kon er gewoon, of na afbouwen, gestopt worden met de maagzuurremmer of werd de patiënt overgezet op een ander type maagzuurremmer. Teruggebrachte medicatie werd vergoed; menig patiënt was verbaasd over de lage prijs van deze middelen en de collectebus op de balie deed goede zaken.
Ongevraagd advies
Supermarkt verkoopt UAD-medicatie, gewoon in het schap.
Recent las ik in het PW over de rechtszaak over de verkoop van zelfzorgmiddelen zonder actief toezicht. Een supermarkt verkoopt UAD-medicatie gewoon in het schap, zonder dat er fysiek iemand aanwezig is die een goed advies kan geven over de genees-middelkeuze of het gebruik.
Levensbelang
Volgens artsen was het een kwestie van minuten.
Het tijdig herkennen van een bijwerking kan soms letterlijk van levensbelang zijn. Dat blijkt soms ook uit meldingen die wij ontvangen. Zo ontvingen we 150 meldingen van angio-oedeem bij gebruik van ACE-remmers leidend tot een ziekenhuisopname. In vier meldingen was sprake van een fatale afloop.
150 gram paracetamol
Geen tijd voor patiëntenzorg.
Bekend met gebruik? Deze vraag had ik op zijn minst verwacht toen ik enigszins ongemakkelijk 300 tabletten paracetamol ging afrekenen. Maar het was druk in de winkel, en deze drogisterijmedewerker was meer geïnteresseerd in het efficiënt wegwerken van klanten dan in patiëntenzorg.
Nieuwe inzichten
Ik ben nu blij met transmurale samenwerking bij medicatiebeoordelingen.
In een recent PW stond een artikel over medicatiebeoordelingen die werden uitgevoerd in het ziekenhuis. De ziekenhuisapotheker en de geriater hebben hun handen ineengeslagen en voerden bij een selecte groep medicatiebeoordelingen uit.
Tekort
Laten wij de patient niet óók te kort doen.
De grote tekorten aan geneesmiddelen; dat ene probleem waar we met z’n allen veel te veel tijd aan hebben besteed de afgelopen jaren. Dat de schuld niet bij ons apothekers ligt, is inmiddels hopelijk ook veel artsen en patiënten duidelijk. Toch kijken zij richting ons voor een oplossing.
Maagzuur
We moeten ons wéér verdedigen voor het in rekening brengen van ons werk.
Kl*te boeren! Wij hadden die dag een audit, dus het besluit van de boeren om te staken kwam ons bijzonder slecht uit. Maar toen al die kleurige trekkers in een stoet op de A12 naar huis reden, maakte mijn ergernis plaats voor bewondering. De boeren hebben zich op spectaculaire wijze weten te verenigen. Ze stapten voor dag en dauw op hun tractor en deden er úren over om in Den Haag te komen. Ze maakten met z’n allen een vuist, de boodschap was duidelijk: de maat is vol!
Kopje koffie
Je kunt erop wachten: telefoontjes over de prestatievergoeding.
Als de nota’s van de verzekeraars aan hun cliënten weer verzonden zijn, kun je erop wachten: de telefoontjes over de prestatievergoeding. Ja, het eigen risico is nog niet op, dus het moet uit eigen zak komen. En dan staat op de factuur één euro voor medicijnen en zes euro terhandstelling, of meer, bij een eerste uitgifte.
Reviews
Ik ben toch benieuwd naar wat men over de apotheek schrijft.
Na een bijeenkomst reed ik terug naar de apotheek en ik gebruikte de alom bekende zoekmachine om de meest snelle route te vinden. Even de naam van de apotheek intikken, en ik had gevonden wat ik nodig had.
Leg vast, draag over
Deze keer in mijn column een hartgrondig pleidooi.
Helaas kennen velen van ons voorbeelden uit de praktijk van wat kan misgaan bij onvolledige of onjuiste medicatieoverdracht en de gevolgen daarvan. En niet zelden gaat het in die voorbeelden om het optreden van ernstige bijwerkingen.
Weerwolfjes
Nu maar hopen dat de hummeltjes iets krijgen dat wél helpt.
Nog maar net terug van vakantie, kon ik meteen aanschuiven bij de cursus ‘hoorcollege geven’. Ik keek er enorm naar uit en mijn enthousiasme werd nog groter door de interactie met andere cursisten. Echt een feest van herkenning, want iedereen worstelt (uiteraard) met dezelfde issues: hoe zorg je ervoor dat studenten geboeid zijn, wat kun je doen als iedereen na vijftien minuten in een concentratiedip raakt, hoe voorkom je power point-overload?
Verademing
Dat was nieuw voor mij: hoe kan ik jullie, apothekers, helpen?
Recent werd ik door een doktersassistent benaderd om een scholing te verzorgen voor dokterassistenten en apothekers in de regio. Het onderwerp ‘polyfarmacie’ was mij op het lijf geschreven, dus ik wilde maar wat graag hieraan een bijdrage leveren. In eerste instantie verliep de samenwerking wat moeizaam. Ik had al een idee hoe ik invulling wilde geven aan de scholing, maar deze was nog ver weg. Je herkent het vast: op je to do-lijst categorie belangrijk/niet-urgent.
Beddendans
Ik werk dus in het ziekenhuis dat bepaalde verzekerden niet meer kan aannemen.
Ik werk dus in dat ziekenhuis dat per juli verzekerde patiënten bij een bepaalde zorgverzekeraar niet meer als nieuwe patiënt kan aannemen, vanwege het te lage plafond dat door hen met ons ziekenhuis is afgesproken. Het zal niemand verbazen dat dit leidt tot vervelende, lastige en onnodig complexe situaties, waarvan uiteindelijk de patiënt de dupe is. Zoals meneer X, verzekeringsstatus mij onbekend (van het feit dat ik dit moet noteren krijg ik overigens al jeuk).
Antistollingsbeleid
Wie bepaalt het antistollingsbeleid, de cardioloog of de neuroloog?
Een 36-jarige man wordt op donderdag de spoedeisende hulp binnengebracht met uitval van spraak- en rechterarmfunctie. De MRI wijst uit dat sprake is geweest van een herseninfarct. Een heftige diagnose voor een sportieve, fitte man, die drie maanden geleden voor het eerst vader is geworden.
Ons kent ons
Onlangs kwam een patient ter sprake met een onbegrepen ziektebeeld.
De trend in de zorg is schaalvergroting. Dat zou de kosten drukken. Echter, als je een band met de patiënt opbouwt, kan de zorg beter en vaak tegen veel lagere kosten.
Zorg op maat
De psycholoog haalde alleen maar haar schouders op: geen idee
Laatst vertelde een kennis over haar ervaringen met een traject binnen de geestelijke gezondheidszorg. Er bestonden vermoedens van ADHD bij haar zoon. Na een intake met een psychiater volgden tientallen vragen en uitgebreide gesprekken bij een psycholoog, die uiteindelijk ook de diagnose mocht mededelen.
Knutselen
Alle zakjes in de baxterrol waren opengeknipt en weer keurig dichtgeplakt.
De baxterrol is een geweldige uitkomst voor oudere mensen. Ook mijn moeder ging door elkaar halen wanneer ze welke pil moest innemen en vergat of ze dat al wel of niet had gedaan. Meteen heb ik geregeld dat ook haar medicatie voortaan via de baxterrol in de brievenbus kwam. Lastig blijft wel dat de paracetamol en vitamine D niet in de rol zitten. Zij moet die zelf kopen. Gevolg is dat ze die dan ook regelmatig vergeet.
Zomerdrukte
Dat had ik niet meer scherp op mijn netvlies staan.
“Zou jij deze hertentamens nog even willen nakijken voor je vakantie?” Oeps, dat had ik niet meer helemaal scherp op mijn netvlies staan… Ook zijn er gesprekken met studenten die ‘op de wip zitten’ voor het volgende studiejaar en moet de begroting voor die ene commissie nog af. Collega’s zijn met vakantie en o ja, wanneer gaan we die afwijkingen van de ISO-audit nou oplossen? Want ik zou het bijna vergeten, we zijn begin juli door de Raad van Accreditaties bezocht! Al met al is het een drukke en enerverende periode binnen ons apotheek-lab.
Zorgverlenershart
Dichter bij consultvoering kan het niet komen.
Afgelopen week was ik aanwezig bij een multidisciplinair overleg in een verzorgingstehuis. Hierbij spraken we met drie van mijn cliënten. Aan de ene zijde van de tafel zaten de specialist ouderengeneeskunde, de huisarts en ik, en aan de andere zijde een verzorgende, een mantelzorger en de patiënt zelf. Deze rol voelde anders dan gebruikelijk, maar tegelijkertijd voelde ik mij zeer gelijkwaardig aan de andere zorgverleners.