Columns

Van wit naar groen

Ik realiseer me dat ik bijdraag aan het niet-duurzaam zijn van de zorg.

Wij, apothekers, werken in een omgeving die wel wat groener kan. En nee, dan bedoel ik niet de kleur van onze (witte) jas! En dit is ook geen propaganda voor alternatieve geneeswijzen. Maar steeds vaker realiseer ik mij hoe ik zelf bijdraag aan het niet-duurzaam zijn van de gezondheidszorg.

#Doeslief

Het is lastig de laatste schakel in de keten te zijn.

Vandaag op NOS.nl: Protest Gooise apothekers: ‘Schreeuwen en slaan zijn dagelijkse dingen’. Het doel van de staking was het publiek bewust te maken van de situatie van vandaag de dag in de apotheek. Agressie vanwege wisselende doosjes, en medicijnen die niet leverbaar zijn.

Verwarring Forte

Fraxiparine wordt... Fraxiparine Forte! Hoera! Briljant!

Het Portaal voor Patiëntveiligheid/CMR bracht onlangs een lijst uit met veel voorkomende medicatieverwisselingen. Daarop stonden een heleboel look a like/sound a likes, waaronder nadroparine. Bij dit middel, werd vermeld, is zo’n twintigmaal een melding gedaan van verwisseling tussen Fraxiparine en Fraxodi. In werkelijkheid komt dit natuurlijk veel vaker voor.

Vaccineren

Het venijn waarmee die bijtende stof een spier ingaat... Brrr.

Normaal gesproken sta ik te springen bij zorginhoudelijke ontwikkelingen die ons beroep verrijken. Consulten samen met de huisarts? Leuk! De regie hebben bij farmacogenetisch onderzoek? Graag! Labformulieren beheren en desgewenst bloedonderzoek aanvragen? Goed idee!

Klanttevredenheid

Een rapportcijfer 8 halen, geëist door verzekeraars die zelf net een 7 scoren, valt niet mee.

We zijn weer volop bezig cijfers te verzamelen over klanttevredenheid (PREM). Langzamerhand worden ook de vragenlijsten klantvriendelijker, maar het is nog een hele klus om voldoende respons te krijgen. Je moet jaarlijks meer uitnodigingen verzenden om aan de gewenste aantallen te komen. En gemiddeld een rapportcijfer 8 halen, geëist door verzekeraars die zelf maar net een 7 scoren, valt ook niet mee.

One size fits nobody

Een patiënt zei: 'Ik mag niet liegen over hoe ik medicijnen gebruik'.

Voor één van mijn onderzoeken sprak ik met verschillende patiënten, kort nadat ze gestart waren met inhalatiecorticosteroïden. Ik belde hen twee tot drie weken na de eerste uitgifte om te vragen naar de ervaringen in de eerste weken, bijvoorbeeld of het lukt om de medicatie dagelijks in te nemen, hoe de patiënt dit heeft ingepast in het dagelijks leven, welke bijwerkingen men eventueel ervaart en waar nog vragen of onduidelijkheden spelen.

Discriminatie

Bijwerkingen trekken zich er niets van aan of een middel alleen op recept verkrijgbaar is of niet.

Er zijn allerlei producten, al dan niet op recept te verkrijgen, die ‘iets doen’ in het lichaam. Oftewel die ‘werkzame stoffen’ bevatten. Als te verwachten is dat het doet wat je wilt, kan het ook iets doen wat je niet wilt. Oftewel: werking is onlosmakelijk verbonden met mogelijke bijwerkingen.

Investeren

Waarom kreeg ik niet direct dat drankje mee van de apotheek?

“Bereiden? Dat doen we allang niet meer, ik focus mij nu op patiëntenzorg!” Hoe vaak heb ik dit niet gehoord van collega’s, en ik snap het ook. Eens was bereiden een belangrijk onderdeel van ons vak, maar het is op de achtergrond geraakt. Daar moeten wij, apothekers, echt iets tegen doen! Laat me uitleggen waarom.

Eigen waarheid

Ik zie ook onder hoogopgeleiden dat ouders hun kinderen niet laten vaccineren.

Recent is weer een artikel verschenen waarin de relatie tussen de BMR-vaccinatie en autisme is onderzocht. Ik, als jonge moeder, was hier maar wat blij mee. Want het is lastig om uit alle onderzoeken en informatie die je kunt raadplegen, je eigen waarheid te distilleren.

Nachtetiquette

Sorry pieper, voor de onderwaardering

Nacht in huize Mitrov. De telefoon gaat. “Met Lieke Mit …” “Telefoniste, ik verbind u door” “Oké, moment alstu ...” (ik zoek naar bril al weglopend om niemand te wekken).

Theorie vs praktijk

Ik trek al mijn communicatie-skills uit de kast.

Therapietrouw blijft een uitdaging, communiceren hierover ook. Ik signaleer bescheiden gaten in de patiënthistorie, maar soms ook zulke kuilen dat Rijkswaterstaat er wat mee zou moeten doen. Al mijn communicatie-skills die ik tijdens de opleiding en in de praktijk heb geleerd, trek ik uit de kast. Open het gesprek ingaan en de patiënt niet het gevoel geven dat hij op de vingers wordt getikt.

Telefoontjes

Een patiënt wil weten hoe het zit met de 'Brexit-zakjes'

De telefoon gaat de hele dag. Ieder onderwerp is weer anders, maar soms blijf je met een lach op je gezicht zitten. Een wat oudere heer belde (of moet je tegenwoordig zeggen ‘een klant met een gouden randje’?): “Kunt u mij wat meer vertellen over de Brexit?”

Reminder

Het apotheekteam heeft soms een herinneringsfunctie.

Op het jaarlijkse PCNE-congres mocht ik ons onderzoek presenteren naar het gebruik van een elektronische reminder bij patiënten met longaandoeningen. Een dergelijk apparaatje kan patiënten helpen herinneren de medicatie in te nemen en het eigen gebruik te monitoren. De ervaringen van de patiënten bleken wisselend te zijn.

Het verkeerde flesje

Een patiënt had een flesje Alka-druppels verwisseld met oogdruppels.

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Zo bleek ook uit een melding die we ontvingen van een arts van de spoedeisende hulp. Het betrof een patiënt die per ongeluk een flesje Alka-druppels had verwisseld met oogdruppels.

Goede voornemens

Terwijl iedereen info in app-groepjes deelde, kon ik alleen maar sms'en.

Laatst kwam ik bij het opruimen mijn oude Motorola D170-gsm tegen. Zo’n enorm ding met een echte antenne en een klepje dat open moest voor je erin kon praten. Geloof het of niet, ik was enorm hip destijds, want bijna niemand had toen een gsm.

Au!

Het contrast met de gipskamer in Nederland kon niet groter zijn.

Afgelopen weekend was ik wintersporten met collega’s. Op dag drie kwam ik helaas ten val. De collega achter mij stopte en stelde de voorzichtige diagnose dat mijn sleutelbeen wel eens gebroken kon zijn. Door naar het ziekenhuis in Innsbruck, waar wij ons verbaasden over de werkwijze van de staf.

Tijd

Tijd is een vreemd verschijnsel, dat zowel heel snel als heel langzaam kan gaan.

De definitie van tijd is volgens Van Dale “de opeenvolging van ogenblikken”. Een abstracte omschrijving. In de praktijk is tijd een vreemd verschijnsel, dat zowel heel snel als heel langzaam voorbij kan gaan. Ik heb dit net aan den lijve ondervonden.

Een gokje wagen

Hoeveel Microgynon importeer ik om niet met een restvoorraad te blijven zitten?

Ik heb mij wel eens laten vertellen dat mensen van het Aziatische ras gevoeliger zijn een verslaving te ontwikkelen. Afgezien van onschuldige, tijdelijke verslavingen die vooral met eten te maken hebben, heb ik hier gelukkig geen last van. Niemand heeft mij ooit uit een casino getrokken omdat ik al drie dagen in de veronderstelling was écht de jackpot te gaan winnen.

Ander merk

De patiënt wordt iedere keer geconfronteerd met een ander doosje.

Mag het een ander merk zijn? Hoe vaak deze vraag niet is gesteld de afgelopen maanden. En dan was je nog blij dat er een alternatief van een andere fabrikant voorhanden was. Je blijft aanpassen en de patiënt wordt toch iedere keer weer geconfronteerd met een andere tablet in een ander doosje. Een bron voor verwarring en therapieontrouw.

Knuffels

Het gebeurt niet vaak dat we in de apotheek gevraagd worden een knuffel in ontvangst te nemen (althans, niet bij ons ...).