Geneesmiddelen voor kinderen

Bij het ontwerpen van kinderbereidingen moeten we zowel rekening houden met het aanpassen van de dosis, als met het gebrek aan vaardigheid of de weerzin van kinderen tegen het innemen van geneesmiddelen.

Vast of vloeibaar

Voor kinderen jonger dan 2 jaar is een vaste orale toedieningsvorm ongeschikt omdat ze die niet kunnen doorslikken [1]. Voor kleine kinderen heeft een vloeibare toedieningsvorm daarom de voorkeur; het is over het algemeen flexibeler te doseren en bovendien eenvoudiger toe te dienen dan bijvoorbeeld een capsule. Pas op 7- of 8-jarige leeftijd kunnen kinderen hele tabletten goed doorslikken [2-4]. Zodra ze dit kunnen, zijn vloeistoffen minder geschikt vanwege het gebruik van grote volumina en grote hoeveelheden zoetstoffen. Overleg met de ouders biedt uitkomst over welke toedieningsvorm het beste past bij hun kind.

Vast

Oudere kinderen geven vaak de voorkeur aan tabletten, mits deze in de beoogde sterkte of met deelstreep verkrijgbaar zijn en de kinderen deze kunnen doorslikken. Is dat niet het geval, dan is het bereiden van capsules een goed alternatief.

Voor het slikken is een klein capsuleformaat wel zo prettig, maar bereidingstechnisch is een grotere maat gunstiger. Meer vulstof geeft namelijk betere stromingseigenschappen van het poeder en minder kans op verlies van poedermengsel. Kies dus een maat zo klein als technisch mogelijk is. In de serie LNA-procedures ‘Capsule’ staat de werkwijze beschreven om een goede capsule te bereiden.

Bij kinderen heeft lactose de voorkeur als vulstof in capsules. De inhoud van de capsule kan worden gemengd met halfvast of vloeibaar voedsel. Lactose smaakt enigszins zoet en lost op in water. Hierdoor is de capsule-inhoud eenvoudiger te mengen met voedsel of drinken.

Vloeibaar

Bij kinderen is de smaak van dranken van groot belang voor succesvolle inname. Kinderen zijn wat betreft de smaak zelf de belangrijkste adviseurs. Voor kinderen tot ongeveer 4 jaar gaat de voorkeur vaak uit naar zoete dranken met bananen- of frambozenessence [1]. Op oudere leeftijd kan drop goed in de smaak vallen. Hulpstoffen als suikers, zoetstoffen en essences hebben ook beperkingen. Bij jonge kinderen is aangetoond dat het risico op cariës sterk toeneemt wanneer zij maandenlang saccharosebevattende geneesmiddelen gebruiken [5].

Andere aandachtspunten bij dranken zijn de concentratie, dosering en volume. De concentratie moet zo gekozen worden dat de juiste hoeveelheid makkelijk te bereiken is. Daarnaast kunnen kinderen, met name zuigelingen, een vochtbeperking hebben waardoor het toe te dienen volume beperkt is. Houd hierbij rekening met de overige toe te dienen geneesmiddelen.

Meer informatie

De LNA-mededeling ‘Bereiden voor kinderen’ biedt concrete handvatten bij het ontwerpen en bereiden van geneesmiddelen voor kinderen. De informatie uit de LNA-mededeling is tevens verwerkt in de series LNA-procedures ‘Capsule’ en ‘Drank’.

Literatuur
1. Oussoren C, Postma D. Oraal vloeibaar. In: Bouwman-Boer Y, Le Brun P, Oussoren C, et al. Recepteerkunde. Productzorg en bereiding van geneesmiddelen. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, 2009: 593-607.
2. EMEA. Reflection paper: formulations of choice for the paediatric population. September 2006. Raadpleegbaar via http://www.emea.europa. eu/pdfs/human/paediatrics/19481005en.pdf.
3. Schirm E, Tobi H, De Vries TW. Lack of appropriate formulations of medicines for children in the community. Acta paediatrica 2003;92(12):1486-9.
4. Tent M. Kind vindt pil vies, eng en veel te groot. Pharm Weekbl 2009;(14):11-3.
5. Informatorium Medicamentorum. Den Haag: Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie; 2011:682.